Vlak na Carnaval werd de eerste Corona Patiënt bekent in Nederland. Ook nog in Brabant, waardoor de gevolgen hier in het zuiden het eerste duidelijk werden. In de week na Carnaval leek het nog allemaal mee te vallen. We werden opgeroepen geen handen meer te schudden en te niezen of hoesten in onze elle boog. Daarna ging het snel. Vanaf maandag 9 maart werden Brabanders gevraagd zo veel mogelijk thuis te werken. Dat gaat met de lessen die ik geef niet zo makkelijk dus gingen op maandag en dinsdag mijn lessen bij Kunstlokaal en op de scholen wel gewoon door. Op dinsdag werd ik me wel bewust van het risico dat ik nam. Ik begon die ochtend met les geven aan groep 3 en 4 van de Wijde Wereld. Hier zie ik in 3 uur tijd 45 kinderen, 3 docenten, 3 klasse assistenten, een hand vol ouders en nog een paar mensen van de administratie. Vervolgens ga ik naar huis om daarna naar het Kunstlokaal te gaan om daar het Kinderatelier les te geven. Een leuke groep jonge meiden die allemaal door ouders of grootouders gebracht en gehaald worden. ’s Avonds bekroop mij het gevoel dat dit misschien niet zo heel erg handig was……
Dat idee hadden meer mensen. Op donderdag stopten alle lessen bij Kunstlokaal, ook die op de locaties in bisisscholen. En op 15 maart werden de scholen gesloten voor 3 weken. De eerste dinsdag dat ik mijn clubje meiden van het Kinderatelier geen les hoefde te geven voelde raar. We hadden nog maar 3 lessen en waren ons druk aan het voorbereiden op onze eind tentoonstelling. Op dat moment dacht ik nog dat alles gewoon 3 weken door schoof en dat we de tentoonstelling gewoon door konden laten gaan. Al snel werd duidelijk dat dat niet gebeurde. En besloot ik mijn meiden lessen te sturen via mail.
Maar een les sturen via de mail is toch heel anders dan de lessen die ik gewoonlijk geef. Hoe laat je kinderen experimenteren, onderzoeken en ontwerpen zonder begeleiding? Daar had ik zo snel geen oplossing voor. Ik besefte dat ik hele duidelijke directe opdrachten moest geven waar ze zelf heel veel invulling aan konden geven. Zo was de eerste opdracht: Maak een museum voor je lego of Playmobilpoppetjes, of je Barbie. Gebruik bijvoorbeeld een schoendoos. En ik vroeg om foto’s van het resultaat. Zo heb ik tot aan de meivakantie iedere week een opdracht gestuurd. Ik heb ze de snoepkever van het Groninger Museum gestuurd. En met het mooie weer heb ik ze gevraagd buiten mooie dingetjes te verzamelen zoals bloemetjes, steentjes en veertjes en daar een mandala van te leggen. En het experimenteren en onderzoeken wat ik zo belangrijk vind in mijn lessen, gebeurde daar uiteindelijk toch nog iets mee?
Gelukkig ging een van mijn dames met mijn opdrachten aan de haal. Deze jongedame had een prachtige mandala van mooie spulletjes gemaakt en besloot daarop door te werken. Ze wilde de mandala nog nateken en er nog andere dingen mee doen. Erg leuk dat er vervolgens in plaats van een foto van een tekening een foto van een mandala gemaakt van snoep kwam. Mooie felle kleuren op een donkere achtergrond. Ik ben een hele trotse juf die blij is terug te zien dat al de lessen waarin er onderzocht en ontworpen is, het creatieve brein super ontwikkeld is, en kinderen hun eigen werken maken!