Van proberen kun je leren!
Van proberen kun je leren!
Een bekende uitspraak die ik ook heel vaak gebruik tijdens mijn lessen. Dingen uitproberen en onderzoeken, dat is het allerbelangrijkste bij de procesgerichte didactiek. Een lesmethode waar ik vierkant achter sta. Maar ook in mijn eigen werk als beeldend kunstenaar vind ik dit belangrijk.
Bij het maken van kunst vind ik het voor mezelf belangrijk dat ik mezelf ontwikkel. Continu hetzelfde doen en maken vind ik niet interessant, dus maak ik vaak series en bedenk dan weer een variant. Soms gaat dit heel snel en makkelijk en soms vereist het wat onderzoek en dingen uitproberen.
Zo maak ik al jaren portretten van touw. In het begin waren het stempels die ik afdrukte. Tot ik ontdekte dat ik de stempels wel heel erg mooi vond en deze ook in ging lijsten. Toen veranderde het naar portretten gemaakt van touw die ik niet ging afdrukken, maar waarbij ik in de bodemplaat ging gutsen en ook op de plaat ging tekenen. Daarna ontdekte ik dat ik de patronen die in het touw ontstonden erg mooi vond en ging portretten als uitsparing maken in achtergronden van patronen van touw.
Deze winter bedacht ik dat ik andere kleuren touw wilde gebruiken. Ik gebruik vlaskoord, een natuurlijk bruin touw wat niet rekt. Wat ik er ook mooi aan vind is dat het knoopjes heeft, verdikkingen en dat er wel eens een haartje los komt uit het touw. Kortom het is grillig en natuurlijk.
Mijn eerste zoektocht ging naar diverse winkels waar touw, garen en draad werd verkocht. Ik heb het een en ander gekocht en kleine proefjes gemaakt. Maar was niet tevreden met het resultaat. De touwen rekten op, was niet makkelijk te verwerken en vaak was de uitstraling verre van natuurlijk.
Ik bedacht toen dat het misschien slim was om mijn gebruikelijke vlaskoord te verven. Maar rol je het dan af en ga je er met een kwast langs? Dat leek mij niet zo’n goed idee. Onderdompelen in inkt of ecoline leek een oplossing, maar de kleuren waren niet licht echt en verbleekten snel. Mijn volgende experiment was textiel verf. Niet die je in de wasmachine kunt gebruiken. Dat leek me niet slim aangezien je het touw dan onmogelijk meer uit elkaar kunt krijgen. Maar de handwas variant. Eerst afwegen hoeveel je tegelijk kan verven. Dit bleek een grote en een kleine bol te zijn. Dan alles afrollen. Vervolgens een uur lang door het verfbad roeren. Goed uitspoelen en het touw op een donkere plaats laten drogen. En na een paar dagen als het droog is de touwen ontwarren en weer oprollen tot een bol. Veel werk, maar het resultaat mag er zijn. Ondertussen al een aantal werken gemaakt met marine blauwe en olijf groene touwen. De antraciet grijze licht klaar om geverfd te worden.
Ik ben blij dat dit gelukt is. Mijn nieuwe uitdaging: Lijsten om mijn werkten die bijna onzichtbaar zijn. Wordt vervolgd!
